گندله (Pellet) به گلوله‌های کوچک و سخت فرآوری‌شده از سنگ آهن گفته می‌شود که به‌عنوان ماده اولیه در تولید آهن خام و فولاد استفاده می‌شود. این محصول استراتژیک، نقش مهمی در افزایش بهره‌وری و کاهش هزینه‌های تولید فولاد دارد. فرآیند تولید گندله به نحوی است که سنگ آهن را به‌شکلی قابل استفاده‌تر و با کیفیتی بالاتر برای صنایع فولاد تبدیل می‌کند. ایران به دلیل برخورداری از منابع غنی سنگ آهن، یکی از تولیدکنندگان و صادرکنندگان اصلی گندله در منطقه و جهان است.

 

گندله ترکیبی از سنگ‌آهن دانه‌بندی‌شده، افزودنی‌های لازم (مانند بنتونیت یا آهک) و آب است که در دمای بالا پخته و سخت می‌شود. این فرآورده دارای ویژگی‌های مکانیکی و شیمیایی خاصی است که آن را به ماده‌ای مناسب برای استفاده در کوره‌های احیا مستقیم و بلند تبدیل می‌کند.

 

1.اندازه یکنواخت: گندله‌ها دارای اندازه‌ای استاندارد (معمولاً 8-12 میلی‌متر) هستند که فرآیندهای تولید را تسهیل می‌کند

 

2.مقاومت مکانیکی بالا: مقاومت مناسب در برابر خردشدگی و فشار

 

3.تخلخل مناسب: امکان جریان بهتر گاز و مواد در فرآیندهای احیا و ذوب

 

4.عیار بالا: حاوی درصد بالایی از آهن، که راندمان تولید را افزایش می‌دهد

 

1.آماده‌سازی مواد اولیه: سنگ آهن خرد و دانه‌بندی می‌شود و با افزودنی‌ها ترکیب می‌شود.

2.تشکیل گندله خام: مواد مخلوط‌شده به‌شکل گلوله‌های کوچک در می‌آیند.

3.پخت گندله: گندله‌های خام در دمای بالا (حدود 1300-1350 درجه سانتی‌گراد) سخت و پایدار می‌شوند.

4.خنک‌سازی: گندله‌های پخته‌شده خنک و برای حمل‌ونقل یا استفاده آماده می‌شوند.

1.تولید آهن اسفنجی در کوره‌های احیا مستقیم: گندله در کوره‌های احیا مستقیم برای تولید آهن خام بدون نیاز به ذوب استفاده می‌شود.

 

2.تغذیه کوره بلند: در کوره‌های بلند برای تولید آهن مذاب و فولاد کاربرد دارد.

 

3.صنایع فولادسازی: به‌عنوان ماده اولیه در تولید انواع فولادهای ساختمانی، صنعتی و آلیاژی.